De eerste week in Ghana...

Bulika!

Het is alweer een week geleden dat ik vertrok vanaf Schiphol, dan nog volledig onwetend over hetgeen me allemaal te wachten stond. De week is voorbij gevlogen! Ik weet gewoon niet waar te beginnen met vertellen.

Maandagavond veilig geland in Accra. Het moment dat de deuren van het vliegtuig openden en de cabine zich vulde met een heerlijk warme Afrikaanse lucht zal ik nooit vergeten. Een zoete droom van tropisch fruit en palmbomen. Ik was er: Afrika! 

Bij de aankomsthal stond een enorme rij mensen aan te schuiven. Er waren verschillende vluchten kort na elkaar geland, wat ertoe leidde dat de toestroom mensen zo aanzienlijk was. Het bleek nu, dat er van elke passagier een foto moest worden gemaakt en er tevens vingerafdrukken moesten worden gescand. Dit zorgde ervoor dat het zeer lang duurde voordat iedereen eindelijk de douane was gepasseerd.

Een stevige Ghanese dame stond me op te wachten om mij naar haar woonst te brengen in het Noorden van de stad. We baanden ons een weg door het drukke centrum van Accra. De zoete lucht maakte plaats voor verbrand vuilnis en uitlaatgassen. Overal waar ik keek was markt. Vrouwen met koopwaar op hun hoofd, druk pratende (ruziënde?) mensen, geiten, honden, schreeuwerige muziek en druk toeterende auto's, busjes ('trotro's') en motors. Een kluwen mensen in een grote massa van bedrijvigheid. En zo vuil overal! Accra gaf me geen goede eerste indruk.

De dag erna waren we terug in de grote stad, terug in de markt. Van 10 tot 14 uur de een na de andere markt gezien. Hierover later meer.

De reis naar het noorden was een unieke ervaring, maar daarover later ook meer. De nacht van donderdag op vrijdag werden we (ik reisde samen met een andere vrijwilliger) opgehaald door een van de medewerkers van Meet Africa. We verbleven in de 'farm house', een heel mooie 'compound' van lemen huisjes, alles zeer netjes afgewerkt en van alle gemakken (voor zover mogelijk) voorzien. Deze boer houdt geitjes, varkens, ezels, parelhoenders en kippen. We werden begroet door een mini puppy van enkele maanden oud. Na een fantastische wasbeurt onder de sterrenhemel sliep ik als een roos.

Inmiddels ben ik aangekomen bij mijn gastgezin in het centrum van Bolgatanga. De vader spreekt goed Engels en filosofeert graag 's avonds met me over de verschillen (en overeenkomsten) tussen de Nederlandse en de Afrikaanse cultuur. Moeder spreekt niet heel goed Engels, maar genoeg om nog net zonder handen en voeten te hoeven spreken. De ouders hebben totaal 5 kinderen, allemaal jongens. De oudste 2 wonen in Accra en Tamale, om te studeren. Er zijn 2 jongetjes van 6 en 8 en dan nog een baby van 2,5 maanden oud. Omdat het in hier normaal is dat jongens zo goed als niet helpen in het huishouden, heeft de moeder aan haar broer gevraagd of een van zijn dochters bij hen kan komen wonen. Dit meisje van ongeveer 13 jaar doet dan ook niets anders dan hard werken elke dag. Wassen, koken, vegen, .. Ik noem haar Assepoester. Al is dit hier blijkbaar een heel normale gang van zaken..

Vrijdag heb ik reeds kort kennis gemaakt met het jeugdcentrum, de medewerkers en de vrijwilligers (bijna allemaal Nederlanders). Het doet veel deugd om weer even je eigen taal te kunnen spreken en om samen ervaringen te delen.

Vandaag dan eindelijk naar 'kantoor' om te 'werken'. Er is nog veel onduidelijk over de uiteindelijke invulling van mijn werk op de scholen, maar een rooster is in de maak en mijn stagebegeleider ontmoet ik waarschijnlijk nog vandaag.

That's all for now, folks! Nu nog zien dat ik een paar fotos en hopelijk wat filmpjes kan uploaden.... Tot snel :)